Wat is Klassieke Homeopathie?

Met klassieke homeopathie wordt de homeopathie bedoeld zoals deze oorspronkelijk door de arts Samuel Hahnemann [1755-1843] ontwikkeld is.

Hahnemann ontdekte toevallig de eerste grondbeginselen van de Homeopathie tijdens het vertalen van de Materia Medica, een samenvatting en uitwerking van geneeskundige stoffen.

Experiment

Hij besloot uit nieuwsgierigheid kinabast (kinine) in te nemen, dat wordt gebruikt bij de bestrijding van malaria. Dat was een ongehoord experiment in die tijd met een verbazingwekkend resultaat. Hahnemann vertoonde na inname van kinabast korte tijd symptomen die bijzonder kenmerkend zijn voor malaria.

Zo ontdekte hij dat een geneesmiddel, als het aan een gezond persoon wordt gegeven, de symptomen daarvan voortbrengt. Alle symptomen die bij een geneesmiddel horen noemde hij het geneesmiddelbeeld.

Om de heftige werking van sommige middelen te neutraliseren besloot Hahnemann de middelen te verdunnen en vervolgens ook te potentiëren, schudden. Dit deed hij net zo lang tot er uiteindelijk niets meer van de oorspronkelijke stof in de oplossing aanwezig was. De werking van Homeopathische middelen is dus geen materiële zaak, maar een kwestie van energie.

Resultaat

Hahnemann raakte ervan doordrongen dat alle uit materie vrijgemaakte energie, gebruikt kon worden om ziektes te genezen. Hij ging daarbij uit van het gelijksoortigheidprincipe ‘Similia Similibus Curentur’: Het gelijke kan het gelijksoortige genezen.

Hij zocht bij iedere klacht, met behulp van het geneesmiddelbeeld, een gelijksoortig passend homeopatisch middel dat niet alleen bij de klacht paste maar ook bij de persoon, waardoor genezing werd bevorderd.